Z przechodzącej tędy drogi z Tarnawy do Tymbarku rozciągają się wspaniałe widoki na centralną część Beskidu Wyspowego.
Jest to jedna z najstarszych osad na omawianym terenie, stanowiła gniazdo rodowe Rupniowskich herbu Drużyna, u progu XVI w. dziedziców Rybia, Łososiny, Piekiełka i Rupniowa. Parafię tutejszą założył Jordan Spytek ok. 1365 r. Pod koniec XIX w. było tu 86 domów mieszkalnych i ponad 600 mieszkańców. Wieś stanowiła wówczas własność hrabiego Wiktora Lanckorońskiego.
We wsi znajduje się jedna z najstarszych świątyń na terenie omawianej grupy górskiej. Murowany kościół p.w. Podniesienia Krzyża z pocz. XVI w. został zbudowany w stylu późnego gotyku. Na jednej ze szkarp można zobaczyć herb Szreniawa z 1517 r. W wyposażeniu m.in. barokowy ołtarz główny z XVIII w. z rzeźbą Chrystusa Ukrzyżowanego, późnogotycka chrzcielnica i późnobarokowa ambona. Ołtarze boczne w stylu rokokowym poświęcone są Najświętszemu Sercu Pana Jezusa oraz św. Józefowi. Stacje Drogi Krzyżowej pochodzą z XIX w. W latach 1993-97 z inicjatywy miejscowego proboszcza świątynia została odwilgocona, wyremontowana, wyeksponowano też najstarsze fragmenty. Na poddaszu kościółka mają swoje siedlisko chronione nietoperze. Na pobliskim cmentarzu parafialnym znajduje się kaplica z 2 poł. XIX w., w której spoczywa jej budowniczy, ks. Mikołaj Zagórski – uczestnik powstania styczniowego.
W północnej części wsi, w przysiółku Smagówka znajduje się zabytkowa drewniana kuźnia z końca XIX w.
W Nowym Rybiu w okresie międzywojennym wybudowano drewnianą szkołę. Kiedy we wsi po wojnie powstała okazała „tysiąclatka”, stary budynek szkoły przeniesiono w 2005 r. do Sądeckiego Parku Etnograficznego w Falkowej.
Warte uwagi