Zębolowa (858 m)

Gęsto zalesiony, typowy masyw wyspowy, położony pomiędzy dolinami Krzczonówki, Raby i Lubieńki. Na południu jego przedłużenie stanowi pogórski obszar, ciągnący się po Jordanów. Od strony północnej ludność używa dla jego określenia nazwy Golec, od wschodniej – Klimas. Nazwa występująca na mapach używana jest w Łętowni i pochodzi od nazwy osiedla, na którego gruntach znajduje się główny wierzchołek. Nazwa Golec, używana w Tokarni i Krzczonowie, pochodzi niewątpliwie od „golizny” po wyciętym lesie. Z kolei nazwa Klimas jest dość zagadkowa, należy ją wiązać z nazwiskiem popularnym w Lubniu. Trzy nazwy stosowane przez mieszkańców różnych miejscowości spowodowały zamieszanie w kartografii – oczywiście nie omieszkano umieścić ich w różnych punktach masywu i przypisać konkretne wysokości. Sami siebie przeszli XIX-wieczni kartografowie austriaccy, którzy zniekształcili nazwę Zębolowej na „Cymbałowa”, przenosząc ją na krótkie, zachodnie ramię góry.
Na grzbiecie odchodzącym na północ (poniżej wierzchołka 801 m) spotkać można kamienie ze znakami krzyży, inicjałów, gwiazd, cyfr czy tajemniczych figur. Przez długie lata letnicy przyjeżdżający do Lubnia uważali, że są to znaki poszukiwaczy skarbów z XVII-XVIII w. Zagadkę rozwiązał w połowie lat 30. XX w. Stanisław Leszczycki, późniejszy profesor geografii, ustalając ponad wszelką wątpliwość, że wykute na kamieniach symbole są znakami granicznymi pomiędzy gruntami wsi (znaczone trzema krzyżami), lasów „pańskich” i „chłopskich”, a nawet gruntami poszczególnych gospodarzy. Znak krzyża ponadto miał odpędzać złe moce, czyhające na obrzeżach miejscowości. W trakcie swych badań, Leszczycki zinwentaryzował na całym grzbiecie 17 głazów ze znakami. 
 

Warte uwagi

aaaaa

To jest takie testowe miejsce, 123, To jest takie testowe miejsce, 123 To jest takie testowe miejsce, 123 To jest takie testowe miejsce, 123 To jest takie testowe miejsce, 123.

Patronat medialny

Partnerzy